Er ging geen dag voorbij dat ik niet twijfelde ik aan mijn baan en of dit wel de juiste richting was. Wil ik dit echt? Wat wil ik dan? Ik stond ermee op en ging ermee naar bed. Doodvermoeiend. En keer op keer stelde ik de keuze uit. Ik kan toch niet zomaar opzeggen? Wat ga ik dan doen?
Zoals je al las in de titel, heb ik inmiddels mijn baan opgezegd. Maar dat ging niet vanzelf. In deze blogpost vertel ik je graag waarom ik dat deed.
Een veilige, brede studie
Het begon allemaal na de havo, waarna ik een jaar Voeding en Diëtetiek studeerde. Dit leek niets voor mij. Ik dacht iets ‘zakelijkers’ te willen en dus werd het Facility Management. Lekker breed, van alles en nog wat regelen en toch nog mensen helpen. Ik haalde goede cijfers, gaf bijles en liep stage in Nieuw-Zeeland. Tot hier ging het allemaal wel lekker, maar eenmaal terug in Nederland merkte ik dat ik het eigenlijk helemaal niet meer zo leuk vond. Waarom deed ik dit eigenlijk? Ik haalde er geen voldoening meer uit.
Omdat ik al in mijn derde studiejaar zat, rondde ik de studie af. Tijdens mijn afstudeerpresentatie werd mij direct al een baan aangeboden. Een soort consultancy, waarbij ik veel organisaties zou zien en in korte tijd veel kon leren. Prima, want ik wist toch niet wat ik wilde.
Mijn eerste ‘echte’ baan
Bijna twee jaar reed ik door het land in mijn veel te luxe leaseauto. Van de overheid tot aan industrie, maar nergens had ik het écht naar m’n zin. Eigenlijk verdronk ik een beetje in de zelfstandigheid en vrijheid die ik kreeg. Logisch, want wist ik veel hoe ‘werken werkt’. Daarnaast waren mijn opdrachten ook nog niet erg uitdagend, want je begint nou eenmaal onderaan de ladder.
Kort door de bocht had ik dus veel reistijd, weinig uitdaging, geen vaste collega’s en onzekerheid (tot wanneer loopt deze opdracht, waar word ik hierna geplaatst?). Iets waar ik achteraf helemaal niet blij van werd.
‘Ik kan alles doen wat ik wil en daarom doe ik niets’
Maar wat wil ik dan? Was de vraag die mij dag en nacht bezighield. Ik kon toch geen derde studie gaan doen? Ik voelde mij steeds ongelukkiger en zo goed als verlamd. Ik kon geen stap zetten, omdat ik simpelweg niet meer wist ‘wat dan?’.
Tegenwoordig hebben we de luxe dat we alles kunnen doen wat we willen. Althans, dat maken we elkaar wijs op social media. Je hoeft Instagram maar te openen en je wordt overspoeld met succesverhalen, mooie reizen en veelbelovende carrières. Daardoor zag ik door alle keuzes mijn keuze niet meer.
Hoe vind ik werk dat bij mij past?
Ik ging bij mezelf te raden en las veel boeken (Twintigerstwijfels & Dertigersdilemma’s van Nienke Wijnants is absoluut een aanrader!). Ondertussen zat ik nog steeds iedere dag met twijfels en tegenzin op mijn werk. Ziek werd ik ervan. Uiteindelijk besefte ik dat ik hier niet in m’n eentje uitkwam en sprak met een psycholoog én loopbaancoach.
Met die loopbaancoach sprak ik om precies te zijn één keer. Ik vertelde haar mijn verhaal, waarop zij antwoordde: ‘Yvette, ik denk dat ik je niet kan helpen. Je weet het eigenlijk allemaal al’. Een half uurtje later stond ik weer buiten en zette ik alles op een rijtje:
- Ik hecht waarde aan vaste collega’s, houd niet van verandering en reistijd kost mij teveel energie;
- Ik scoorde vroeger hoog op talen en vond het heerlijk om werkstukken te maken of verslagen te schrijven;
- Ik vind het mega interessant hoe mensen in elkaar steken, waarom we dingen doen zoals we doen;
- Etc.
Wat ga ik nu doen?
Eindelijk vielen alle puzzelstukjes in elkaar. Ik ga het gewoon doen. Veel van mijn talenten en interesses komen terug in de master Communicatie- en Informatiewetenschappen. Ja, je leest het goed: ik ga toch aan de derde studie beginnen! En ik heb er zo ontzettend veel zin in. Eind januari start ik met de premaster. De master zelf duurt daarna nog een jaar. Tot die tijd zoek ik een (bij)baantje om de tijd te overbruggen.
Ik denk dat het goed is om af en toe stil te staan bij de dingen die je doet. Vraag jezelf af of dit is wat jij leuk vindt. En wees niet bang om na een aantal jaren of dagen toch te kiezen voor iets heel anders, als dat de uitkomst is. Het is nooit verspilde tijd, want je hebt ervan geleerd.
En geleerd heb ik zeker. Deze week deelde ik het al op Instagram: mijn nieuwe baan hield ik precies 3 dagen vol. Ik zat er met tegenzin. Die fout wilde ik niet nog eens maken.
Heb jij werk dat bij jou past? En wat helpt jou om hiervoor te kiezen?
