Op onze rustdag in Forsand breekt eindelijk de zon door. Onze spullen krijgen de tijd om te drogen, we kunnen uitgebreid ontbijten en heel even voelt het alsof we op vakantie zijn. Opgeladen vertrekken we verder richting Jørpeland, het is een korte dag met veel zon.
Een goede vangst
Er staan vandaag twee highlights op het programma. Allereerst willen we dumpster diving tot een hoger niveau tillen. In een wat grotere plaats hopen we meer kans te maken. Daarom stoppen we eerst bij een grotere supermarkt op onze route. Er lopen redelijk wat mensen rond en hoewel het wordt gedoogd, blijft het toch een beetje spannend en gênant. Matthijs gaat als eerst en komt terug met een hele goede vangst: de container ligt vol met gekoelde groenten, fruit en brood. Daarna rijdt Yvette langs om haar fietshelm vol te laden met alles wat nog vers is. We vinden zelfs een gekoelde watermeloen. Een voorbijrijdende quad moedigt ons aan met getoeter en een knipoog. Als we de watermeloen aan het water in de zon op eten, voelt het echt als zomer.
Tip: Pizzabakeren
Na ons succesvolle dumpster diving avontuur, kijken we uit naar de volgende highlight. We hebben via onze support pagina een bedrag ontvangen om iets lekkers van te bestellen, hier kijken we al dagen naar uit. Elsa tipte ons op de Pizzabakeren, dus we bestellen daar een lekkere en betaalbare pizza. We genieten er enorm van. Zongebruind en volgegeten fietsen we rond 18.00 uur verder, terug naar de realiteit: we moeten nog een slaapplek vinden. Na een paar uur fietsen vinden we een geschikte plek langs het water. Een voldane dag.
Regen, regen en regen
De volgende ochtend staan we op met regen in het vooruitzicht. Toch vertrekken we goed gestemd. We fietsen langs prachtige meren en fjorden en krijgen geen genoeg van het uitzicht. De dag verloopt inderdaad erg nat, maar onze regenpakken houden het goed vol. We lunchen onder een afdakje in een klein haventje. De moed begint iets te zakken wanneer het harder begint te regenen. Het regent inmiddels al de hele dag onafgebroken en onze huid is gerimpeld door de regen. Die avond kunnen we maar geen geschikte kampeerplek vinden. Het is te dichtbevolkt en te steil. We besluiten geen risico te nemen en komen helemaal doorweekt aan op een camping. Met onze laatste hoop boeken we een plekje om de tent op te zetten, maar twee minuten later boeken we dit toch om naar een kamer in het hotel. Het veldje staat helemaal blank, dus kamperen is geen optie. Die avond kijken we droog en warm vanuit ons bed naar de regen die maar niet lijkt te stoppen.
Ook de dag erna is zwaar. Er is af en toe zon, maar het regent nog steeds veel. Zwetend fietsen we in ons regenpak de berg op. We kunnen door de steile hellingen moeilijk een slaapplaats vinden en er lijkt geen eind aan te komen. Onderweg plukken we wilde aardbeien, waar we weer wat motivatie uit halen. Uiteindelijk vinden we een plekje naast een autotunnel. We zetten onze tent op tussen het onkruid, terwijl het nog steeds regent. Er is geen motivatie om te koken, dus kiezen we voor een zakje instant pasta. Plakkend van het zweet en nat van de regen slaan we de muggen uit ons gezicht.
De volgende ochtend blijven we liggen tot het stopt met regenen. We bedenken een plan voor de komende dagen, want dit valt ons zwaar. Vanwege het slechte weer besluiten we de Hardangerfjord helaas aan ons voorbij te laten gaan en richting Bergen te reizen. Pas om 13.30 uur stopt het met regenen en pakken we met flinke tegenzin de natte boel weer in.
De zon achterna richting Bergen
Eindelijk schijnt de zon weer. Ineens fietsen we zo snel als wielrenners, luisteren we naar muziek en zit de stemming er goed in. Door de fjorden reizen we deels met een ferry richting Bergen. Niemand weet precies hoe laat de ferry gaat, dus we wachten geduldig af aan het water terwijl we onze spullen – en onszelf – laten drogen in de zon. De ferry vaart door prachtige fjorden en we genieten van deze mooie boottocht.
En ineens is Bergen in zicht. De stap van natuur naar stad is groot, dus we fietsen gestresst en geïrriteerd door naar onze camping. Hier hebben we een cabin geboekt voor onze rustdag, we kijken er enorm naar uit. Het is nog een lange tocht door de regen en we komen pas om 22.30 uur aan. De camping blijkt een grote teleurstelling. Het is eerder een soort camperpark naast een industrieterrein. We zijn hier niet op ons gemak en we zitten er inmiddels echt doorheen. Yvette hakt vlak voor het slapengaan de knoop door en boekt een hotel in het centrum van Bergen. Het is een hele grote hap uit ons reisbudget, maar het voelt als een enorme opluchting.
Een hartverwarmende verrassing
De volgende ochtend checken we onze bankrekening en schrikken we. Niet van de dure hotelovernachting, maar van de hoeveelheid support die we hebben gekregen. We kunnen niet geloven wat we zien: het ene tikkie na de andere stroomt binnen. Vrienden, familie, kennissen, oud collega’s en onze sporttrainer; van alle kanten krijgen we support. Het is ongelooflijk en we zijn iedereen ontzettend dankbaar. Het feit dat de mensen om ons heen – ondanks de afstand – zo betrokken zijn, werkt heel erg motiverend. Om dit moment te vieren, fietsen we langs IKEA waar we genieten van een warme hotdog en Daim taart. Het regent nog steeds aaneengesloten, maar dit keer hebben we een goed hotel en een warme douche in het vooruitzicht. Tijd om heel even van wat luxe te genieten in de mooie stad Bergen. We bekijken een staafkerk, lopen over de vismarkt en bezoeken een museum.
Ontzettend bedankt voor alle support, we zijn iedereen heel erg dankbaar! ❤️
