Vanaf het moment dat we Bolivia verlieten, werd alles anders. De omgeving werd groener en warmer en er is een heus vrijetijdsleven. De mensen gaan ‘s avonds nog een rondje fietsen of hardlopen en kamperen met het hele gezin op de camping. Kamperen op de camping was dan ook één van de eerste dingen die we in Argentinië deden. Een bijzonder moment, omdat dit concept niet bestaat in de voorgaande landen in Zuid-Amerika. We zetten onze tent op en genieten van een wat luxere campingmaaltijd met een fles Argentijnse rode wijn. Die avond maken we voor het eerst kennis met de zogenaamde ‘Zonda’ wind. Een droge, warme en vooral harde wind die eens in de zoveel tijd voorkomt in het noorden van Argentinië en grote zandstormen veroorzaakt, precies tijdens onze maaltijd en dus niet ideaal. We moeten nog even wennen aan dit soort nieuwe weerfenomenen.
Iets te vieren in Salta
Niet veel later bereiken we de stad Salta. Hier aankomen was echt een feest. De stad barst namelijk van de terrassen, er wordt gedanst op het plein en er is overal heerlijk eten. Een wereld van verschil met de afgelopen maanden en bijna surrealistisch om mee te maken. Salta markeert voor ons de mijlpaal van 10.000 kilometer reizen op de fiets (inclusief Scandinavië), dus dit is de perfecte plek om dat te vieren. We proosten op het terras met een biertje en heerlijke empanadas.
In Salta wachten we op onze camera, die we ter reparatie naar Buenos Aires moeten verzenden, dus we leren de stad goed kennen. Dat bracht een leuke tijd. We werden uitgenodigd door drie Argentijnen van onze leeftijd uit Córdoba voor een ‘asado’, een Argentijnse barbeque met veel wijn en verder alleen maar lappen vlees. We leren veel over de cultuur en de huidige crisis in Argentinië en dat allemaal in het Engels. Wat heerlijk was, want vaak komen we toch wat Spaans te kort om over dergelijke, complexere onderwerpen te praten.
Onvergetelijke Peña avond
Als kers op de taart worden we later door hen uitgenodigd om mee te gaan naar een ‘Peña’. Een Peña is iets heel bijzonders waar wij nog nooit van hadden gehoord. Het is een huis in de stad waar mensen komen om te eten en te drinken. Het is vaak een oude Finca met meerdere kamertjes en wat binnenpleinen, waar de barbecues branden en de rode wijn vloeit. Muzikanten zijn vrij om hier gezamenlijk (of alleen) hun geliefde folklore muziek te spelen. Je weet van tevoren dus ook niet wat er precies gaat gebeuren die avond en wie er wanneer start met het inzetten van een lied. Er wordt ook niet raar opgekeken als er te midden van het volle restaurant door twee mensen een vurige traditionele dans wordt opgevoerd. Zoiets zou in Nederland ondenkbaar zijn, maar het is prachtig en maakt veel indruk op ons. Achteraf blijkt deze Peña de bekendste van Argentinië te zijn en Salta staat hier bekend om. Het was een geweldige, onvergetelijke avond vol muziek, wijn, asado, dans en passie.
Voor de liefhebbers raden we twee artiesten aan om in de Peña stemming te komen: Mercedes Sosa en Atahualpa Yupanqui. Het is dus geen Tango, maar Folclórico: muziek van de campesinos, de gauchos en de outsiders. Begin in Salta niet over de Tango want dat is iets van de grote stad (Buenos Aires) en daar willen ze hier niets van weten.
Speciaal bezoek in aantocht
Met een gerepareerde camera en mooie herinneringen op zak, laten we Salta weer achter ons en fietsen we naar Cafayate via ook weer een prachtige route. En dan is er bezoek in aantocht! We laten de fietsen achter in Cafayate en vertrekken naar Santiago de Chile. Daar verkennen we eerst een aantal dagen de stad met z’n tweeën, terwijl we logeren bij een ontzettend gastvrije WarmShowers host. Dan vertrekken we ‘s avonds eindelijk naar het vliegveld. Na wat vertraging en een aantal uur wachten, gaan dan toch echt de schuifdeuren open en zien we papa, mama en broertje Stef! Een onwerkelijk en onvergetelijk moment. Na meer dan tien maanden kunnen we ze eindelijk weer knuffelen, ruiken en zien. We hebben ze gemist!
Samen verkennen we de stad Santiago en verwonderen we ons over het majestueuze Andes gebergte dat in de verte als een zwarte muur met witte toppen op ons en de stad neerkijkt. We genieten van de nieuwe vogels – Stef is een echte vogelaar en met drie verrekijkers bestuderen we alles wat we zien. Ook bezoeken we het mythische Valparaíso aan de kust van Chili: een mooie havenstad op de heuvels met houten huizen in allerlei kleuren. Daarna rijden we met een gehuurde 4×4 pick-up truck dieper het Andes gebergte in. Ook hier zoeken we naar exotische vogels en genieten we van deze immense valleien en bergen. We hopen ontzettend om hier condors te zien (zelf hebben we er slechts twee gezien in negen maanden reizen). Als een geschenk voor dit vogel liefhebbende gezelschap vliegen de condors ons die dagen om de oren. We zien misschien wel meer dan twintig condors, de één nog dichterbij dan de ander. Ze zijn echt indrukwekkend groot.
Vakantie in Argentinië
Als we daarna met z’n vijven oversteken naar Argentinië, vieren we echt vakantie. We zwemmen, spelen spelletjes en hebben ‘s avonds meerdere asados met onze Airbnb hosts. Voor ons voelt het als een vakantie van onze fietsreis. Op de laatste dag genieten we nog van een luxe zevengangendiner met passende wijnen bij een wijngaard. Je kunt Mendoza, de wijnstreek van Argentinië, natuurlijk niet verlaten zonder een proeverij te doen. En wij, twee fietsers, genieten van deze zeldzame luxe.
Het vertrek valt altijd moeilijk en er vloeien genoeg tranen. Toch is het dit keer anders. We weten dat het niet nog eens tien maanden duurt voordat we elkaar weer zien. Het lange wachten wordt steeds korter. Met die gedachte beginnen wij aan het (bijna) laatste deel van onze reis.
Het einde is (bijna) in zicht
We stappen weer op de fiets en vervolgen onze tocht zuidwaarts. Terwijl we gestaag door Noord-Argentinië fietsen, met al haar stof, wind en hitte, zijn we plots in een andere mentale staat. We beseffen ons namelijk steeds vaker dat dit avontuur een keer op zijn einde loopt. Dat deze droom, die zo lang onwerkelijk was en oneindig leek, nu echt een keer voltooid gaat worden. Maar er ligt nog zeker drie à vierduizend kilometer fietsen voor ons, waar we extra hard van gaan genieten. Inmiddels zijn we vertrouwd met Zuid-Amerika en kennen we de gebruiken, voor zover dat kan. We kennen onszelf en onze fietsen goed. We kennen ieder vakje in onze tas uit ons hoofd en we zijn een hecht team door deze reis. We weten precies wat we aan elkaar hebben en zijn beter dan ooit op elkaar afgestemd. We lopen over van de dromen en ideeën voor de toekomst.
Met die gedachten fietsen we nu al weken naar waar we nu zijn: een klein plaatsje genaamd Chos Malal. Het is een nietszeggende plek, maar voor ons is het de poort naar Patagonië. De poort naar het einde van de wereld. Patagonië is één van die gebieden waar wij al voor deze reis naar uitkeken en over slechts een aantal weken staan we er middenin. We genieten, spreken dagelijks over de mooie herinneringen die we al hebben gemaakt en zijn helemaal klaar voor het volgende deel van deze prachtige reis: Patagonië.
Waardeer je onze reisverhalen en wil je ons supporten? Check dan onze support pagina ❤️
Heeel leuk weer! Geniet van jullie laatste deel en Patagonie of course!!
Auteur
Thanks Wouter! 🙂
Heerlijk om dit zo weer te lezen….. gelukkig konden we een kleine 3 weken van jullie reis “proeven” en gelukkig hebben we de foto’s nog 🙂 Heel veel succes met jullie laatste etappe naar Ushuaia!!!! Nog veel veilige kilometers, als iemand het kan, dan zijn jullie dat (hartje hartje hartje….)
Auteur
Dankjewel! Het was geweldig en we missen jullie ❤️